آزمون های مخرب (DT )

بازرسی یکی از مراحل بسیار مهم در هر فرایند صنعتی محسوب می شود. شاید بتوان اساسی ترین هدف بازرسی را ایجاد اطمینان از تولید محصول با کیفیت و نظارت بر استمرار فرآیند تولید دانست. از گذشته های دور، عمل بازرسی به منظور کشف اشتباهات و معایب، جدا کردن محصولات سالم از معیوب و نگهداری سوابق قطعات و تجهیزات مورد بازرسی انجام می شده است. اهمیت بازرسی به اندازه ای است که در تمامی مراحل تولید قطعه و حتی پس از آن بازرسی باید به صورت منظم انجام شود.

روش های آزمون مواد به دو دسته آزمون های مخرب و آزمون های غیر مخرب تقسیم می شوند. در این میان روش هایی که از آن ها به عنوان تست مخرب (DT) یاد می شود، همانند تست های غیر مخرب (NDT) از اهمیت بالایی برخوردارند. این آزمون ها در مهندسی مواد و متالورژی جلوه بیشتری دارند. خصوصا آزمون های مکانیکی مواد که عملکرد موفقیت آمیز فلزات در کاربردهای مهندسی و طراحی را مشخص می کنند.

آزمون مخرب چیست؟

در تست مخرب، قطعه مورد نظر آسیب می بیند و یا می شکند. یعنی به ندرت قطعه قابلیت استفاده مجدد را خواهد داشت. در واقع در حین تست مخرب تغییری برگشت ناپذیر در ابعاد یا ترکیب شیمیایی قطعه رخ می دهد.

در صنایع مختلف، تست مخرب وقتی قابل توجیه است که یک قطعه در مقیاس انبوه تولید می شود و از بین رفتن تعداد کمی از نمونه ها به منظور کنترل کیفیت مشکلی ایجاد نخواهد کرد. البته در برخی موارد نظیر مهندسی زلزله یا طراحی خودرو، ممکن است نمونه های گران قیمت نیز به منظور اطمینان از عملکرد سایر نمونه های تولیدی، در آزمون مخرب مورد آزمایش واقع شود.

در این آزمون فرض می شود بقیه قطعات دارای خواصی مشابه قطعه تحت آزمایش هستند. در هر حال اطمینان کامل در مورد کیفیت همه­ قطعات ممکن نیست. چرا که معمولا تولید قطعات به صورتی که تمامی آنها کاملا سالم و بدون عیب باشند ساده نیست.